مناجات یک پسر گل بسر خانه خراب

یادمه اولین مطلبی که توی اولین وبلاگم زدم این بود:
خدایا به خاطر اینکه به من کمک کردی تا وبلاگ بزنم از تو متشکرم!
خدایا به خاطر اینکه در مقابل این همه بدی، این همه خوبی به من کردی نوکرتم!
سالها با قرآن ناآشنا و کم‌آشنا بودم؛ از تو متشکرم که مرا با قرآن و گوهرهای اهل بیت آشنا کردی.
خدایا با اینکه بنده خوبی برایت نبوده‌ام اما تو خوب خدایی برایم بوده‌ای.
ای خداوند حکیم، چرا همه جفتند و ما تکیم؟!
خدایا تمام مجردان عالم را متاهل بگردان! و دل پدر و مادر ما را هم نرم بگردان!!
خدایا یک همسر باب دندان* ما به ما عنایت فرما! به ما که پسری به تمام معنا نجیبیم. – وا! چه از خود راضی! خجالت هم خوب چیزیه-
خدایا این پسر گل بسر خانه خراب را هدایت بفرما.
ای خدا رادیات عشق من از بهر تو آمد به جوش....... گر نداری باورم بنگر به روی آمپرم.
خدا جون! تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد ........حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد.
 
نکته*: اکنون به این آرزو رسیده‌ایم!