پیرمرد و سوال عجیب قرآنی
جمعه, ۲۰ خرداد ۱۳۹۰، ۰۲:۰۶ ب.ظ
عصر یکی از روزهای گرم (!) زمستان 88، تهران، بزرگراه شهید چمران، ایستگاه اتوبوس پل مدیریت. منتظر بودم تا اتوبوس بیاد که ناگهان پیرمردی لاغر اندام، نزدیکم آمد و پرسید: «دانشجویی؟» گفتم: بله! بدون هیچ مقدمه و بحثی پرسید: «پیامبری که شیر مادر نخورد؟» من که تعجب کرده بودم و دلیل این کارشو نمی‌دونستم یه خورده فکر کردم و گفتم: حضرت آدم (ع). گفت: «قرآن می‌خونی؟ اهلش هستی؟» ...
گفتم: بله. کمی تا قسمتی. سریع سوال بعدی رو پرسید: «سوره‌ای که کسره نداره؟» توی دلم حالم بهم خورد! بهش گفتم: حالا چه فایده‌ای داره اگه جواب این سوال رو بدونیم؟ چیزی نگفت. ادامه داد: نه! از این به بعد خوب قرآن بخون. و بعدش اتوبوس آمد و داخل اتوبوس هم چند سوال عجیب و غریب دیگر پرسید. اون سوال پیرمرد ذهن منو به خودش مشغول کرده بود و فکر میکنم بالاخره جوابش رو پیدا کردم؛ البته بعد از پیدا کردن جواب، باز هم نفهمیدم فایده فهمیدنش چیه؟ دونستن چنین اطلاعاتی به چه درد آدم می‌خوره؟! اگر مثلا بدونیم یه سوره قرآن کسره نداره، اون سوره دیگه ده تا داره، اون یکی ضمه نداره، اون یکی فقط فتحه داره، خب که چی؟ چه دردی از ما حل میشه؟ کدوم اعتقادمون تقویت میشه؟ هر کی اینا رو بدونه یعنی مثلا انس بیشتری با قرآن داره؟ اصلا یکی از جنبه‌های مهجوریت قرآن مربوط به همین آدمهاست. همین‌هایی که فکر می‌کنند با این دانسته‌های فانتزی و معمایی - که نه به درد دنیا می‌خورن نه به درد آخرت - دیگه خیلی با قرآن انس دارند و قرآن رو نذاشتن که مهجور بمونه! یکی از اساتیدمون هم می‌فرمودن که پایین آوردن قرآن در سطح دانستنی‌های معماگونه و بی‌فایده، ظلم بزرگی به قرآنه. قرآن برای زندگی کردنه نه برای سرگرم کردن، اون هم سرگرمی‌های بی‌فایده.
گفتم: بله. کمی تا قسمتی. سریع سوال بعدی رو پرسید: «سوره‌ای که کسره نداره؟» توی دلم حالم بهم خورد! بهش گفتم: حالا چه فایده‌ای داره اگه جواب این سوال رو بدونیم؟ چیزی نگفت. ادامه داد: نه! از این به بعد خوب قرآن بخون. و بعدش اتوبوس آمد و داخل اتوبوس هم چند سوال عجیب و غریب دیگر پرسید. اون سوال پیرمرد ذهن منو به خودش مشغول کرده بود و فکر میکنم بالاخره جوابش رو پیدا کردم؛ البته بعد از پیدا کردن جواب، باز هم نفهمیدم فایده فهمیدنش چیه؟ دونستن چنین اطلاعاتی به چه درد آدم می‌خوره؟! اگر مثلا بدونیم یه سوره قرآن کسره نداره، اون سوره دیگه ده تا داره، اون یکی ضمه نداره، اون یکی فقط فتحه داره، خب که چی؟ چه دردی از ما حل میشه؟ کدوم اعتقادمون تقویت میشه؟ هر کی اینا رو بدونه یعنی مثلا انس بیشتری با قرآن داره؟ اصلا یکی از جنبه‌های مهجوریت قرآن مربوط به همین آدمهاست. همین‌هایی که فکر می‌کنند با این دانسته‌های فانتزی و معمایی - که نه به درد دنیا می‌خورن نه به درد آخرت - دیگه خیلی با قرآن انس دارند و قرآن رو نذاشتن که مهجور بمونه! یکی از اساتیدمون هم می‌فرمودن که پایین آوردن قرآن در سطح دانستنی‌های معماگونه و بی‌فایده، ظلم بزرگی به قرآنه. قرآن برای زندگی کردنه نه برای سرگرم کردن، اون هم سرگرمی‌های بی‌فایده.
کیه که عمل کنه ...